„Ako se episkop ili prezviter, koji su oči Crkve, rđavo ponašaju i sablažnjavaju narod, treba ih izbaciti, jer je korisnije okupljati se bez njih u časnom domu, nego sa njima biti pripojen kao sa Anom i Kajafom u Adu vatrenom“ (Sv. Atanasije Veliki).
Svedoci smo da naš sadašnji patrijarh Porfirije vrši drastičan zaokret i povinuje se željama i planovima carigradskog patrijarha i finansijerima njegovih planova. Patrijarh Porfirije već dugo odbija da vidi i reši bilo kakav problem zbog kojeg se Srbi vernici iz SAD obraćaju i žale na katastrofalne odluke ili finansijske malverzacije svojih nadležnih episkopa u SAD. Potpuno ignoriše svako, crkvenom administracijom propisano, to jest, zvaničnim crkvenim kanalom upućeno mu pismo, molbu, žalbu – dajući tako do znanja pravoslavnim Srbima u SAD da za njega oni ne postoje.
Porfirije je više puta, javno i bez stida, nazvao našu Srpsku Pravoslavnu Crkvu – CRKVOM SRBIJE, za šta postoje video snimci i dokumenta, čime svima jasno stavlja do znanja da je saučesnik u nebivaloj zaveri protiv naše Srpske Pravoslavne autokefalne pomesne Crkve i sve njene Dijaspore, na čijem se čelu nalazi!
Posledica takvog ponašanja je sve manji broj vernika u našim hramovima širom SAD i sve glasniji pozivi na raskol prema ovakvom ponašanju patrijarha SPC, odnosno na povratak vremenu Slobodne SPC, koja je bila aktuelna na teritoriji SAD od 60-tih do90-tih godina 20. veka, a koja još aktivno postoji u Australiji. Ili u vidu danas postojeće „Eparhije raškoprizrenske u egzilu“. Ocenjujemo da upravo to i jeste cilj patrijarha Porfirija – rasparčavanje Srpske Pravoslavne autokefalne Crkve i njenih vernika na čijem je čelu.
Njihovom nečuvenom činu izdaje Svetosavske Crkve se hitno mora stati na kraj i završiti samo smenom i penzionisanjem patrijarha Porfirija, kao i njegovog „duhovnog oca“ i ideologa Irineja Bulovića, pod čijim diktatom Porfirije radi to što radi. Ali, i svih drugih u SPC, koji ih podržavaju pod ucenama. Oni moraju biti uklonjeni sa mesta od uticaja i donošenja odluka u SPC odlaskom u neki od manastira, odakle neće više nikada imati pravo da učestvuju u donošenju bilo kakvih odluka u našoj Srpskoj Pravoslavnoj autokefalnoj pomesnoj Crkvi.
Njihovo „Glasno Ćutanje“ (ali i ućutkivanje onih koji bi se protivili) i apologije odluka trenutne političke strukture u Srbiji po pitanju Kosova i Metohije, za posledicu imaju faktičku državnost tzv. Kosova, što vodi ukidanju svake vrste političkog, ekonomskog i fizičkog prisustva ostataka srpske državnosti na tom prostoru. Posledica njihovog slaganja sa izdajničkom politikom prema našem narodu i Svetoj Srpskoj Zemlji dovela je dotle da i oni sami više ne mogu do Pećke Patrijaršije bez dozvole tuđinske i okupacione vlasti.
Doduše, sve manje ih i interesuje da tamo odu, pogotovo „duhovnog oca“ srpskog patrijarha. A sam odlazak patrijarha na Vaskrs 2025. g. je volšebno iskorišćen za prećutnu saglasnost sa osnivanjem albanske mitropolije na Kosovu i Metohiji, samo nekoliko kilometara dalje od mesta gde se patrijarh Porfirije slikao sa gradonačelnikom Peći.
Verujući narod Srpske Pravoslavne Crkve u Sjedinjenim Američkim Državama
Izvor: Gledaj.rs
