Режим, обузет паничним страхом због предстојећег губуитка власти, више не бира средства за обрачун са студентима, побуњеним грађанима и свима онима који пружају отпор мафијашкој политици пљачке наше Србије и разарања нашег друштва. После оптужби на рачун побуњених студената да су нацисти, после истицања кукастих крстова широм Србије, Александар Вучић је додатно заоштрио своју хушкачку политику у сврху прогона свих слободномислећих људи. У најновијој фази своје суманотости, шеф мафије је наложио да студенте и побуњене грађане органи гоњења и његова партијска гласила сада проглашавају терористима.

Поновно таргетирање и оптуживање студената за кривично дело тероризма, овог пута Стефана Томића, потврђује да се кукавица са Андрићевог венца добрано препала. Иако смо све ово видели пред протест 15. марта када је студенте такође оптужио за тероризам и насилно рушење Уставног поретка, а затим лично наредио и спровео терористички акт пуцањем из забрањеног соничног оружја у сопствене грађане, Александар Вучић наставља да срља у насиље добро утабаним радикалским странпутицама.

Као народни посланик који је положио заклетву да ћу бранити људска и мањинска права и грађанске слободе, питам Александра Вучића како је могуће да се терористима проглашавају студенти који бране Устав и законе ове земље, а не ти који си пуцао у сопствени народ звучним оружјем. Питам полицију и тужилаштво, како је могуће да су студенти означени као терористи, а не Милан Радоичић који се са тешко наоружаном паравојном формацијом креће по Србији и изазива оружане инциденте.

Посебно подсећам полицајце и тужиоце да злоупотреба члана 309. Кривичног законика како би незаконито лишили слободе грађанина који је учествовао у мирном протесту, може имати озбиљне правне последице по оне који такву злоупотребу чине. Назаконито лишење слободе представља кривично дело по члану 132. Кривичног законика Србије за које је прописана казна затвора од три до пет година. Овакво противзаконито поступање подразумева и дисциплинску и грађанску, те напослетку и међународну правну одговорност.

Време одговрности незаустављиво долази са Слободом. Мислите и о томе.

Срђан Миливојевић председник Демократске странке