Tužno je gledati scene iz Narodne skupštine Republike Srbije, fizički obračun poslanika vlasti i opozicije, guranje, pesničenje, uvrede, vuku, galamu, trube i vuvuzele, težak incident koji je doveo do prekida sjednice… Vrhunac primitivizma i nepristojnosti bilo je pljuvanje u kameru poslanika Milenka Jovanova, nekada velikog jastreba Vojislava Koštinuce i DSS-a koji je žestoko napadao naprednjake, Tomu Nikolića i Vučića a onda postao njihova perjanica.
Svaki Srbin, iskreni patriota i rodoljub zgrožen je, tužan, postiđen i bijesan, ne samo zbog užasnih scena koje su se danas dogodile, obišle region i svijet, već zbog sveopšteg stanja na političkoj sceni Srbije i Republike Srpske. Jednoumlje, tiranija, korupcija, nasilje, primitivizam, partiokratija, ucjene, zastrašivanje i negativna selekcija postale su osnovne odlike razorenog društva sa obje strane Drine. Decenijama se nalazimo u okovima mračnih struktura, koje nas sputavaju, drže zarobljenim i vuku na dno, kontrolišu sve pore društva, sprečavaju demokratizaciju, jačanje institucija, pravnu državu i stvaranje uređenog sistema, zbog čega smo na evropskom dnu po svim parametrima.
Svakako da vlast, koja kreira užasan ambijent i guši u startu bilo kakav oblik otpora, snosi najveću odgovornost ali javnost mora biti svjesna da mnogi koji sebe nazivaju opozicijom nisu iskreni. Zanimljivo da je prije dva dana bivši poslanik i veliki kritičar vlasti Nemanja Šarović objavio poruku koju je dobio i najavio da će sjednica Skupštine Srbije danas biti prekinuta sukobom poslanika i da je sve unaprijed izrežirano. Takođe novinari i snimatelji obično na početku svake sjednice uzmu kadrove i napuste salu, a danas su svi ostali unutra dugo vremena, kao da su čekali da sve počne! Ko je javio Šaroviću šta će se dogoditi i ko bi mogao sve da izrežira ako ne svemoćna Služba, koja je postavila cijelu političku scenu i koja decenijama vuče sve konce iz sjenke?
Vučiću i vlastima incidenti i nasilje dobro dođu da bi skrenuli pažnju sa tragediju u Novom Sadu, kao i tokom protesta kada su maskirani huligani lomili Gradsku kuću, na očigled policije koja je sve mirno posmatrala, i na taj način razbili masovne proteste i ispraznili ogromno nezadovoljstvo i bijes naroda, opoziciju prikažu u narodu kao nasilnu i rušilačku. Sa druge strane i u opoziciji procjenjuju da će im radikalizacija borbe donekle pomoći i donijeti poene, jer su pod pritiskom sa su inertni.
Sve me podsjetilo na prošla vremena i vratilo u 1994. godinu kada je lider srpskih radikala Vojislav Šešelj čupao mikrofone, pravio incidente i prekidao sjednicu, a poznato je da je bio špijun, doušnik i saradnik Službe državne bezbjednosti, skriveni partner svake vlasti zadužen za kompromitaciju, ne samo opozicije već i cijelog naroda. Nažalost i danas, iako mu stranka nije prešla cenzus, ne skida se sa televizije i nacionalnih frekvencija, samo više ološ ne priča o rđavim kašikama i klanju već je dobio druge instrukcije sa Banjice. Neću tvrditi, vjerujem da je u Skupštini i Srbiji dosta iskrenih opozicionara i protivnika režima, ali sam siguran da Milica Zavetnica nije jedina i da ima još mnogo Mica sa dva lica, lažnih lidera i opozicionara kojima se upravlja da Banjice, kao i sa Crvenim vojvodom, Nestorovićem.
Tužne nasilne scene iz Skupštine, psovke, uvrede i tuča podsjećaju umnogome na scene iz raznih rijaliti programa i emisija ružičaste televizije, i stiče se utisak da se cijela Srbija pretvara u jedan veliki rijaliti, a sve sa ciljem da bi se narod razorio i anestezirao, da nema nikakvog otpora ludilu, propadanju, beznađu i samouništenju, naravno uz podršku zapada koji je slijep na tiraniju jer su u pitanju njihovi puleni koji odrađuju zadatke i posao. Treba se samo prisjetiti suludog paljenja američke ambasada i Bajrakli džamije u Beogradu nakon priznanja nezavisnosti Kosova, kada je poginuo mladić i kada se ispraznila ogromna energija i nezadovoljstvo naroda ili poziva Vojvode od Autokomande Miloša Kovića da se narod raziđe i povuče blokade Beograda, nakon potpisivanja štetnog Ohridskog i Njemačko-francuskog Sporazuma, kojim Srbija de fakto priznaje nezavisnost Kosova, i mnoga dešavanja poslednjih dana biće jasnija.
Dosta nam je Šešelja, Čanaka, vojvode Siniše, Karana, drugih opkskurnih likova, kosovaca i udbaša koji kontaminiraju javni prostor. Srbiji i Republici Srpskoj nije potrebna samo promjena vlasti već promjena sistema upravljanja, lustracija, oslobađanje društva, pravosuđa, institucija i medija, te izlazak iz nametnutih okvira Službe i njenih struktura koja se nažalost nikada nije reformisala već ostala rak rana i teret na nogama srpskog naroda. Taj proces neće biti nimalo lak, brz i jednostavan, ali ukoliko ne napravimo zaokret i ne krenemo putem ozdravljenja i katarte sa novim zdravim strukturama osuđeni smo na propast.
Nebojša Vukanović
